- U bevindt zich hier:
-
- Verhalen
- Bewoner vanuit Amarant
Bewoner vanuit Amarant
Thuis had ik het wel goed maar ik heb ouders met tegenovergestelde persoonlijkheden. De een is erg beschermend en de ander laat me liever wat meer los. Ik was redelijk jong al heel veel met werk bezig en had thuis niet genoeg privacy. Mijn slaapkamer was mijn appartement geworden, ik deed alles daar.
Een mooie dosis zelfstandigheid
Ik was bang om meteen op mezelf te gaan zonder vangnet, want ik heb autisme. Bang dat de verandering in een keer te veel voor me zou worden. Tijdens zoeken naar een oplossing kwam ik woongroepen tegen, maar die waren schematisch en te begeleid. Uiteindelijk ben ik bij 4allwonen terechtgekomen, hier krijg je een mooie dosis zelfstandigheid. Ik woon er nu een half jaar. Het meeste wat ik nu geleerd heb is mijn rust pakken. Ik ben beter in ritme opbouwen, bij mijn ouders had ik een heel onregelmatig schema en maakte ik nooit deel uit van het gezinsleven. Kleine dingen die ik nog bij zou willen leren zijn huishoudelijke taken en plannen. Als ik een dag vrij heb wil ik leren om die nog beter in te delen en actief te blijven in plaats van te bankhangen.
Gemakkelijk kennis maken met je buren
Ik had wat anders verwacht van het contact met de buren, maar het is een fijn idee dat iemand anders je helpt zonder verplichting. Het wisselt veel af omdat er vaak ook weer mensen komen en gaan. Met de mensen die nieuw zijn komen veel bewoners snel kennis maken. De groepsbijeenkomsten zijn eens in de zes weken. Ze zijn wel altijd heel gezellig, maar ik ben ook heel erg van mijn eigen ding doen en daar is gelukkig ruimte voor. Vaak als iemand begeleid wonen hoort denken ze aan gekkies maar dat is hier helemaal niet zo. Ik noem het altijd een project voor starters, dan zeg ik dat ik autisme heb en een soort proefperiode van zelfstandig wonen krijg op deze manier. Daarna vinden ze het altijd heel tof, of zijn ze zelfs jaloers!